Het vriest op de Herdgang. Het trainingscomplex van PSV, waar we deze maandagavond in 1999 met Jong FC Groningen een wedstrijd spelen tegen Jong PSV.
Al voor de warming-up baal ik dat ik mijn handschoenen te laat schoon had gemaakt. Ze waren kletsnat. Dat betekent bevroren handen in het vooruitzicht. Tijdens de warming up voelde ik het al. Dit wordt een lange avond.
Na het gebruikelijke inlopen blijf ik bij de doelpaal staan voor het nodige rek- en strekwerk. Automatisch zet ik de ene voet voor de andere, buig naar voren en neem de houding aan die lijkt alsof ik de doelpaal weg duw.
Ik hou de pose 8 seconden vast en wissel van been. Links naast voren, rechts naar achteren. Weer 8 seconden vasthouden.
F*CK, IK ZIT VAST GEVROREN!
In deze kleine 20 seconden waren mijn handschoenen vastgevroren aan de doelpaal. Mijn god. Wat nu?
Zonder iemand ervan op de hoogte te brengen scheurde ik mijn handschoenen los van de doelpaal. Helemaal kapot. De flarden hingen er aan en de rest zat nog aan de paal.
De wedstrijd kon beginnen.
Heb jij weleens iets verschrikkelijk stoms gedaan, dat je niet aan je collega's hebt gemeld?
Soms is voorkomen beter dan genezen. Iemand die het pad al heeft bewandeld kan je helpen om je te behoeden voor matige beslissingen.
Zou jij het fijn vinden als er iemand naast je loopt die aangeeft waar de kuilen in de weg zitten als je zelf geblinddoekt bent?
Kijk eens naar Succesvol Word Je Zo!
Als ik je kan helpen, doe ik dat.
Succesvolle groet,
Dennis Schomaker